POZWÓL sobie na słabość

Każda energia się wyczerpuje.

Moja i Twoja również.
Choć wypełnia nas pasja, miłość, dobrze nam się wiedzie, mamy plany, cele, marzenia, chęci, czasami odczuwamy spadek formy.

Nie da się nieustannie być radosnym, pełnym chęci do działania, uśmiechniętym, aktywnym i otwartym na wszystko.Czasem nie jest kolorowo.
Słabniesz. Smutniejesz. Gubisz się miedzy myślami. Zaczynasz wątpić w siebie, w związek, w to, co do tej pory było Ci bliskie. Nie wiesz co dalej. Pojawia się lęk.

Co wtedy robisz?

Może uciekasz, chowasz się.
Może zapracowujesz niemoc.
Może wymyślasz sobie rozrywki.
Może zagadujesz temat.
Może udajesz, że wszystko dobrze, uśmiechając się jeszcze szerzej.

Nie zawsze wypełnia nas energia.

Czasami po prostu masz dość.
Nie stać Cię już na ani jeden uśmiech więcej.

I wtedy są trzy wyjścia:
1. UCIECZKA w smutek, rezygnacja, wycofanie
– chwilowe poczucie spokoju.

2. ODGRYWANIE ROLI, że wszystko w porządku
– oszukiwanie, przede wszystkim siebie.

3. ZGODA NA SŁABOŚĆ
– początek powrotu do radości i siły.

Ucz się wybierać świadomie trzecie wyjście. Pozwól sobie na słabość. Masz do tego prawo. Nie musisz być bez skazy. Naprawdę nie musisz.

Kiedy odważnie zauważysz spadek formy, poszukasz powodu, przyjmiesz, wtedy słabość ma szansę zbudować Twoją siłę.
Wyparcie, walka, ucieczka, udawanie, niczego nie załatwią. Na zewnątrz może będzie dobrze wyglądało, ale co się dzieje w Tobie? Widzisz to?

Zatroszcz się o siebie, odpocznij, poproś o wsparcie. Przyjmij pomoc. To nie wstyd. To przywilej.

ZGODA NA SŁABOŚĆ.
Ona jest częścią naszego życia. To też Ty.
Zauważona, przyjęta, rozpoznana słabość, pozwoli Ci zadziałać mądrze i skutecznie.
A wtedy wróci uśmiech, siła, energia. Wróci. Tylko pozwól sobie być prawdziwym.

Nie udawaj. Bądź prawdziwy.