OSŁABIĆ LĘK

Lęk. Każdy z nas go doświadcza.

Jedni radzą sobie z nim lepiej inni gorzej. Jedni nad nim panują i potrafią sprawić by nie zdominował ich życia. W życiu innych wszystko podszyte jest lękiem. Każda decyzja, wybór, działanie. Wszędzie czai się to uczucie, które odbiera radość, pewność, spokój, lekkość przeżywania każdej cennej chwili w życiu.

Lęk był, jest i będzie. Zawsze. Będziemy go odczuwać. To naturalne. I w wielu przypadkach potrzebne uczucie.

Co jednak zrobić, kiedy lęk przestaje być naszym sprzymierzeńcem, a zaczyna odbierać nam to co dla nas ważne?

Poniżej znajdziesz 5 działań, które osłabiają lęk. Pozwalają się z nim rozprawić, zająć i w rezultacie spowodować, że każda taka sytuacja nie będzie dotkliwa w działaniu i skutkach.

Jak wszystko, również te działania wymagają praktyki. Od samego czytania nic się nie zmieni. Przy najbliższej możliwej okazji sprawdź te kroki. Wprowadź je do swojego życia, przetestuj.

Moje doświadczenie pokazuje, że tylko zajęcie się lękiem, danie mu uwagi, przyjęcie go, gwarantuje, że będzie malał i pojawiał się coraz rzadziej. Walka, zaprzeczanie, wymazywanie, udawanie, niczego nie zmienią.

Co więc robić?

1. NIE UCIEKAJ. BĄDŹ.

Kiedy odczuwamy lęk, chcemy go od siebie odsunąć. Uciekamy. Od rozmowy, od spotkania, od wyjaśnienia, od działania. W pracę, w porządki, w załatwianie rzeczy, które do tej pory nie miały znaczenia, a teraz stały się pilne, w rozmowy, zagadywanie, samotność. We wszystko, co tylko choć na chwilę spowoduje, że ten strach nie będzie tak bardzo dotkliwy.

Na chwilę jest lżej. Ale…kolejny dzień zwlekania, kolejny projekt, niczego nie załatwią. Niezaopiekowany lęk zostaje. Zakorzenia się w nas coraz bardziej. Rośnie. Wraca jak bumerang i często odzywa się kiedy już myślimy, że się z nim uporaliśmy. To błędne koło.

Nie uciekaj. Kiedy się pojawi, zauważ ten fakt i bądź. Przyjmij to uczucie. Akceptacja to pierwszy krok. Najważniejszy.

2. OBSERWUJ SIEBIE.

Lęk powoduje, że nasze zachowania często nie są takie jakich byśmy oczekiwali. Zachowujemy się irracjonalnie, zaskakująco. Nagle wychodzą z nas cechy, o które się nie podejrzewaliśmy. To powoduje popłoch, zdumienie i dalszą chęć uniku.

Obserwuj siebie. Zauważ co się z Tobą dzieje, kiedy pojawia się strach. Co się dzieje w Tobie. Gdzie w ciele czujesz go najbardziej. Która część ciała się spina, która zaczyna boleć, gdzie ten lęk się zagnieżdża.

Obserwuj o czym wtedy myślisz, w jakim kierunku uciekają Twoje skojarzenia, zamierzenia.

Obserwuj co robisz, jakie są Twoje reakcje, zachowania.

Im więcej wiesz o sobie, tym skuteczniej możesz działać i tym mniej dotkliwa będzie sytuacja lękowa, bo będziesz wiedział czego się spodziewać, będziesz mógł nad tym zapanować, wyprzedzić, zmniejszyć nieprzyjemne skutki.

3. NAZYWAJ.

Czy wiesz czego się boisz? Nie ogólnie, np. boję się co będzie w przyszłości. Czego konkretnie się boisz? Co się może wydarzyć takiego, co już teraz powoduje spięcie?

Kiedy lęk się pojawi postaraj się jak najdokładniej opisać co to jest takiego.

Często kiedy nazwiemy to „najgorsze”, co może się wydarzyć,  przestaje ono już być aż tak straszne.

Najbardziej boimy się niewiadomej.

Dowiedz się jak najwięcej o zagrożeniu, które czujesz.

4. DAJ SOBIE WSPARCIE.

Umiesz poprosić o pomoc? Umiesz przyznać się, że coś jest trudne, coś Cię przeraża? Umiesz przyjąć wsparcie?

Każda historia już się kiedyś wydarzyła. Ktoś, gdzieś już to przeżył, doświadczył, dotknął. Skorzystaj z tego doświadczenia. Poproś o radę, o wsparcie, o wysłuchanie. Często samo wypowiedzenie czego się boimy, powoduje, że te strachy są mniejsze. Że łatwiej je przyjąć i skuteczniej nad nimi zapanować. Nie siedź z tym lękiem w samotności za długo, nie karm go.

Daj też wsparcie sam sobie. Zamiast się ganić za to, że jesteś taki słaby, beznadziejny, bezradny, zrób coś dobrego dla siebie. Bądź bardziej wyrozumiały, serdeczny, przyjazny. Ten lęk to też Ty. Prawdziwy. Przytul sam siebie w tym uczuciu.

5. DOCEŃ.

Zauważ to, że coraz lepiej sobie radzisz w obliczu strachu. Że lęk już nie odbiera Ci przytomnego działania, że nie rządzi Tobą. Zauważ i doceń każdy najmniejszy krok, każdy najmniejszy sukces, każdą sytuację nad którą zapanowałeś.

Doceń siebie. Jesteś wielki. Nie poddałeś się, nie uciekłeś, nie schowałeś w bezpiecznej skorupie, tylko zmierzyłeś się z tym, co przeraża. Na drżących nogach, ale spojrzałeś w oczy lękowi.

To potrafią tylko odważni ludzie. Ty to potrafisz!